Ik ben alweer bijna een maand in Brno en dus werd het weer eens tijd voor een update. Na alle introductie zijn mijn vakken nu twee weken bezig en moet ik zeggen dat het best hard werken is. Ik volg op dit moment 5 vakken tegelijk en bij alle vakken wordt verwacht dat je wekelijks een paper of andere opdracht inlevert, achterlopen is er dus niet bij en ik heb al heel wat uurtjes in de bieb (die hier 24/7 open is) doorgebracht. De lessen gaan hier eigenlijk op dezelfde manier als op de USBO met kleine groepjes in interactieve werkgroepen waarbij veel gediscussieerd wordt. Een groot voordeel is dat bijna al mijn docenten niet in Tsjechië geboren zijn en dus erg goed Engels spreken (in een stad waar bijna niemand Engels spreekt, best een verassing). Tot nu toe bevallen mijn vakken heel goed en zijn vooral de vakken over Joegoslavië en een vak over de EU buitenlandse politiek richting Oost-Europa en Rusland enorm interessant. Bij een ander vak, Euroscepticism, heb ik me erg verbaasd over het aantal Amerikanen en Japanners dat dit vak volgt zonder enige voorkennis over de EU. Vragen als ‘Wacht even, er bestaat een Europees parlement?’ en ‘Maakt de EU dan echt wetten, die in landen van kracht zijn?’ zorgen ervoor dat ik me niet echt zorgen maak of ik dat vak wel ga halen.

Naast het studeren is er in de avonden en de weekenden genoeg te doen hier en begin ik de Tsjechische cultuur ook steeds beter te begrijpen. Zo heb ik al verschillend typisch Tsjechisch eten geproefd en weet ik nu dat je een maaltijd pas Tsjechisch kan noemen als het verdrinkt in een romige saus en geen groenten bevat. Daarnaast is het favoriete accessoire van de Tsjech zijn plastic tas en hoor je er niet echt bij als je Engels kan praten dus dat doe je als Tsjech vooral niet. Het favoriete tijdverdrijf van de Tsjech is natuurlijk bier drinken in een kroeg waar je met een gerust hart je sigaretten kunt roken (ik was vergeten hoe vervelend het is als al je kleren naar rook stinken…). Maar hetgene wat alle Tsjechen zelf toch wel als het meest Tsjechisch zien is dat ze in de weekenden massaal de stad verlaten en de natuur in trekken om te gaan, skiën, wandelen of hiken. En om me dan ook echt helemaal Tsjechisch te voelen vertrok ik afgelopen vrijdag naar Mala Moravka, een klein dorpje in de bergen bij de Poolse grens voor een teambuilding weekend bij de één na hoogste berg van Tsjechië, mount Praded (1492 meter hoog).

Omdat ik op vrijdagochtend nog een les had, kon ik helaas niet met de groep meereizen en gingen Angelica uit Mexico en ik met z’n tweeën met de bus ’s middags. Het mag een wonder heten dat we op de goede plek aankwamen, want drie uur reizen met twee overstappen in bussen waar bushaltes niet omgeroepen werden, was een avontuur dat we met veel handgebaren en gebroken Engels overleefden. De vrijdag begon met het leren kennen van elkaar door middel van allerlei teambuilding activiteiten en opdrachten, zoals bijvoorbeeld het bouwen van een toren van spaghetti en spekjes (kwamen de USBO trainingen toch nog een keer van pas). Daarna konden we het zwembad (en de jacuzzi) van het naastgelegen hotel gebruiken! Op zaterdag was het tijd voor de grote hiking trip. Met een bus gingen we naar een hoger gelegen gedeelte van de berg waarvandaan we naar de top van de berg Praded zijn gelopen. Ik moet toegeven dat ik nog nooit op wintersport ben geweest of op een berg in de winter en ik vond de hoeveelheid sneeuw dan ook erg indrukwekkend.

Het wandelen duurde ongeveer 3 uur en het uitzicht en de omgeving waren echt prachtig. Nog leuker was het dat er een aantal Mexicanen en zuid-Europeanen mee waren die nog nooit in hun leven echte sneeuw hadden gezien, met als gevolg dat we heel veel sneeuwbal gevechten gehouden hebben en sneeuwengeltjes maakten. ’s Avonds was het nog tijd voor een pubquiz (die mijn team natuurlijk won ;) ) en een feestje in de bar van het hotel.

Vanochtend stonden we helaas alweer om 7 uur op en na de laatste activiteiten en feedback sessies, gingen we met een lunchpakketje de bus in naar Brno, dit keer gelukkig een directe bus en iedereen gebruikte de 3.5 uur dan ook om even wat slaap in te halen. Uitgeput en zonder stem ben ik nu weer op m’n kamer en kan ik zeggen dat ik ook Tsjechische gewoontes heb gevonden die me wel goed bevallen!