Voor iedereen die ik al die tijd in spanning heb gehouden met de vraag: wel of geen blog? Hier is ie dan toch, ik zal proberen regelmatig iets te schrijven zodat jullie op de hoogte kunnen blijven van mijn belevenissen hier!

Gisterochtend 4.30, de wekker gaat! Waar ik normaal een hekel heb aan vroeg opstaan, kostte het nu geen moeite om mijn bed uit te komen. Eindelijk op weg naar Brno. Al bijna een jaar wist ik dat ik deze komende maanden in Brno door zou brengen en na bijna een maand vol met afscheidsetentjes, -borrels, -feestjes en heel veel knuffels had ik ook wel zin om te vertrekken!

Op het vliegveld geen dramatische taferelen (behalve dan dat de rits van mijn laars besloot kapot te gaan bij de security check en ik al hinkelend met anderhalve laars mijn reis moest vervolgen *snif, snif*) en was ik eigenlijk heel rustig. In het vliegtuig voelde ik me toch wat minder goed, maar of dat zenuwen waren, of toch de turbulentie en vermoeidheid. Het uitzicht uit het vliegveld daarentegen was adembenemend, de hele wereld lag onder een dikke witte deken waar de zon op scheen, het leek wel een sprookje. Helaas bij aankomst gaf de snijdende koude wind gauw aan dat het toch de echte wereld was.

In de aankomsthal stond mijn tutor van de universiteit me al op te wachten. Een lief meisje die mij hielp met het kopen van de eerste buskaartjes en mij naar mijn kamer heeft gebracht. Na het uitpakken van mijn koffer en anderhalf uur proberen te verbinden met internet ben ik op zoek gegaan naar een supermarkt en verdwaalde uiteindelijk zo erg dat ik in het centrum uitkwam. Mijn eerste indruk van de stad is erg goed, er staan prachtige gebouwen, de mensen zijn aardig en overal zijn straatmuzikanten. Verder zijn er vooral ongelooflijk veel heuvels, dat maakt dat ik een prachtig uitzicht heb vanuit mijn kamer, maar ook dat ik vanaf de tram halte eerst nog een weg omhoog moet lopen naar onze dorm zo’n 50 meter hoger… ’s Avonds ben ik even de stad ingegaan met wat andere internationale studenten die al sinds september hier zitten en kwam ik erachter dat het echt waar is dat bier hier goedkoper is dan water.

Omdat ik al zo vroeg opgestaan was, vertrok ik redelijk vroeg weer naar mijn kamer en toen ik daar aankwam was mijn kamergenote net gearriveerd. Ik heb hier dus een kamergenootje, iets waar ik van te voren erg tegen op zag maar wat in Tsjechië de normaalste zaak van de wereld is, ’t is goedkoper en hartstikke gezellig toch...? Mijn kamergenootje komt uit Zuid-Korea en is voor het eerst in Europa. Omdat zij een ongelooflijke jetlag had en ik vooral heel moe was hebben we het kennismaken maar even uitgesteld tot vanochtend.

Na een hele lange nacht slaap was het vandaag dus tijd om mijn kamergenootje beter te leren kennen en zijn we samen de stad ingegaan. Op zoek naar boodschappen en vooral bestek. Het werd een lange zoektocht want zelfs plastic vorken en messen zijn hier nergens te koop. Tijdens onze zoektocht kwamen we al gauw achter onze grote overeenkomst: een intense angst voor duiven! (eindelijk iemand die mij begrijpt dat die beesten verschrikkelijk zijn). Ook is mijn kamergenootje net als ik lang (1.75 is voor Koreaanse begrippen echt een reus) maar daarmee houden de overeenkomsten wel op. Met een kopje koffie hebben we ons flink verbaast over elkaars cultuur: ‘Wat jullie eten echt voor elke maaltijd rijst?’ ‘Is het Nederland echt normaal om in een gemengd huis te wonen?’ ‘Heeft het Koreaans letters in plaats van karakters?’ Het antwoord op alle vragen is dus ja! En zo heb ik zelfs al geleerd om mijn naam in het Koreaans te schrijven (ik vrees dat ik straks beter Koreaans kan dan Tsjechisch want die taal hier is nog echt een groot raadsel).

Tessa en Ji-Su!

Morgen begint de orientation week met een city game en maandag echt met alle registraties en officiële zaken. Ik ben heel benieuwd naar hoe de universiteit gaat zijn, maar het is al heel fijn om hier even wat dagen rond te lopen voordat we echt beginnen. Tot nu toe is mijn eerste indruk heel goed en denk ik dat ik het hier best wel 5 maanden uit kan houden!

Tot snel!