Een Spaanse Agora en Nederlands bezoek

Het is toch lastiger om een blog regelmatig bij te houden dan ik dacht. Door alle drukte hier kom je er vaak niet aan toe en is het alweer 4 weken geleden dat ik voor het laatst iets heb geschreven. Mijn vorige blog schreef ik vlak voor dat ik naar de agora in Spanje vertrok en ik zal vanaf daar weer even kort updaten wat ik in de afgelopen weken heb gedaan.

Voordat ik naar Spanje vertrok had ik maandagochtend mijn allereerste tentamen op de uni hier en na 8 maanden geen tentamen gemaakt te hebben was dat toch wel even spannend. Maar ik maakte me om niks zorgen, van te voren kregen we een papier met wat we moesten kennen en op het tentamen werden deze dingen allemaal letterlijk gevraagd. Heel wat anders dan wat ik gewend ben van Nederlandse tentamens, maar ze allemaal zo zijn zie ik geen probleem in het halen van de vakken. Na dat tentamen vertrok ik maandagmiddag naar Londen, waar ik een nacht op het vliegveld door moest brengen voordat om 6 uur ’s ochtends mn vlucht naar Spanje zou gaan. Het was de meest verschrikkelijke nacht die ik ooit heb door gemaakt. Er waren 100en mensen in de aankomsthal die allemaal probeerden te slapen. Ik heb wat geprobeerd te slapen, maar omdat ik ook steeds het gevoel had op mn spullen te moeten passen lukte dat niet echt goed. Toen ik dinsdag dan ook eindelijk op de agora aankwam was ik al helemaal kapot, terwijl de echte intensieve dagen nog moesten komen. Ik zal niet te veel uitweiden over de agora, maar het was geweldig om weer zoveel vrienden te zien, het waren volle dagen van 7 uur ‘s ochtends tot 11 uur ‘s avonds en dan nog feestjes en slapen op een matje in een ijskoude gymzaal. En ookal is het moeilijk voor te stellen hoe zo iets leuk kan zijn, ik heb van elke minuut genoten. Na de agora mocht ik nog 3 dagen in Madrid blijven en van het heerlijke weer genieten (22 graden en zon, terwijl het in Tsjechië aan het sneeuwen was).

Na 10 dagen weggeweest te zijn moest ik toen ik terug was helaas weer hard aan de slag, veel papers schrijven en tentamens die eraan kwamen. Maar gelukkig ook nog leuke dingen. Het weekend nadat ik terug was kwam Carina namelijk een paar dagen langs voordat ze naar Wenen ging. Het was heel leuk om iemand uit Utrecht over te hebben en te laten zien waar ik nu woon en studeer, ook was het prachtig weer en hebben we heerlijk gepicknickt bij het grote meer van Brno. En als ik dan nog niet genoeg Nederlands weer gepraat had kwam afgelopen weekend mn lieve zus Renske langs.

Sisterlove <3

Ook dat was heel gezellig en samen zijn we nog een middagje naar Bratislava gegaan (het voordeel van zo midden in Europa zitten dat je zo makkelijk ergens anders heen gaat J ). Bratislava was heel mooi maar wel erg klein, Brno is bijna nog groter en voor een zonnige zaterdag was het erg rustig in de stad. Het was erg gezellig om weer familie te zien en helaas toen Renske maandag vertrok moest ik toch weer hard aan het werk met een aantal van in totaal 24 papers die ik hier moet schrijven in dit semester.

Zon en Radler in Bratislava

Morgen is het dan alweer tijd voor het volgende uitstapje en zal ik 2 dagen op het platteland van Tsjechië verblijven voor een survival weekend waarmee we onder andere een paar grotten in zullen duiken. Volgende week is het dan tijd voor de aegee network meeting hier en over een dikke 2 weken zullen dan eindelijk mn ouders op bezoek komen. Door alle bezoekjes en uitstapjes vliegt de tijd echt voorbij. Het is heerlijk dat het weer eindelijk beter wordt hier en dat we steeds meer naar buiten kunnen, alles ziet er mooier uit in de zon en het is toch wel een heel leuk gevoel dat het hier bijna altijd beter weer is dan in Nederland. Ik ben alweer over de helft van mn verblijf hier en met nog maar 2 lesweken tot de tentamens te gaan begint iedereen alweer meer na te denken over terug naar huis gaan. Maar ik boek nog even geen ticket en ga eerst nog genieten het heerlijke weer hier!

Tot snel!

Erasmus-life: weekendjes weg, feestjes en af en toe studeren

Het is alweer meer dan drie weken geleden dat ik iets van mij heb laten horen en daarom hoog tijd voor een update. Hoezeer het ook een cliché is, is het echt waar dat de tijd vliegt. Ookal heb ik het gevoel dat ik hier nog maar net ben, is het alweer eind maart en totdat mn ouders komen in mei zijn al mijn weekenden al volgepland. Daarna duurt het niet lang meer of ik ben weer terug. Zo lijkt 5 maanden in het buitenland zijn toch ineens heel kort. Ik kan zeggen dat ik inmiddels wel helemaal gewend ben in Brno en aan de uni. Het begint wel als thuis te voelen en ik loop niet meer de hele tijd rond te dwalen alsof ik de weg kwijt ben. In de supermarkt en de winkels zeg ik inmiddels als een vloeiende Tsjech: dobrý den en na shledanou, en het Tsjechische eten begin ik ook meer te waarderen (alhoewel ik hier soms kan dromen van een mooie groene broccoli of boontjes).

Het weekend na mijn laatste blog besloot ik Ania, een AEGEE vriendinnetje uit Krakow, op te zoeken in Polen in het huis van haar ouders, in Bielsko-Biala vlak over de grens. De reis er naartoe was een hele beleving met een bommelding op het station waar ik over moest stappen en alleen maar informatie in het Tsjechisch, maar uiteindelijk zat ik toch in de goede trein. Dit weekend hebben we niet heel veel bijzonders gedaan maar vooral even lekker uitgerust, films gekeken en biertjes gedronken. Het was heel fijn om even iemand te zien die mij langer kent dan een paar weken en om in een normaal huis te zijn, met een heerlijke badkamer en een privé kamer. Na dat weekend was ik weer helemaal opgeladen voor alle drukte.

In de week daarna was het namelijk tijd voor het International Student Ball. In een mooie jurkjes en op ballerina’s (tja buitenlanders zijn nu eenmaal niet zo lang) bracht ik een avond door in een plek, die nog het meeste weg had van een schoolkantine/aula. Tsjechen houden enorm van balls en gala’s en dat gaat er iets anders aantoe dan in Nederland. Iedereen kan hier namelijk stijldansen en doet dat ook, daarnaast hebben ze een iets ander idee van sfeer en kan je dus prima volle tl-verlichting hebben op de dansvloer. Samen met de anderen die niet kunnen stijldansen brachten we dus voornamelijk de avond door langs de kant totdat later op de avond er gelukkig ook wat beter dansbare muziek gedraaid werd.

Afgelopen weekend was het dan tijd voor weer een weekendje weg en ging ik samen met drie anderen eindelijk naar Praag. Ik had van veel mensen al verhalen gehoord over hoe mooi de stad wel niet was en alsnog was ik onder de indruk van de prachtige architectuur en de historische gebouwen. Echt elk stukje van de stad was mooi. Het hielp ook dat vrijdag en zaterdag de zon volop scheen en we af en toe zelfs ‘met zonder jas’ buiten konden zitten. Zondag was het helaas weer ijzig koud en vroeg ik de hele tijd af waarom ik mn handschoenen toch in Brno had achtergelaten. De lente komt hier wel op gang, maar het gaat helaas wel langzaam.

Terug uit Praag wachtte een enorme stapel huiswerk. Deze week moet ik 5 papers schrijven en dan heb ik maandag nog een tentamen. Gelukkig ook nog wel tijd voor leuke dingen, zo organiseerden we gisteren een surprise party voor de verjaardag van een vriendinnetje uit Litouwen. Daarnaast heb ik ook een heel leuk vooruitzicht want maandagavond vlieg ik namelijk naar Spanje (eerst naar Londen om daar een nacht op het vliegveld door te brengen) om naar de Agora te gaan (de algemene ledenvergadering van AEGEE-Europe in Gijon met 600 Europese studenten). Ik heb enorm veel zin om veel vrienden, (waaronder een paar Utrechters!) weer te zien en hopelijk nog wat zon mee te pakken in Madrid!

How to Czech? Een weekend in de bergen!

Ik ben alweer bijna een maand in Brno en dus werd het weer eens tijd voor een update. Na alle introductie zijn mijn vakken nu twee weken bezig en moet ik zeggen dat het best hard werken is. Ik volg op dit moment 5 vakken tegelijk en bij alle vakken wordt verwacht dat je wekelijks een paper of andere opdracht inlevert, achterlopen is er dus niet bij en ik heb al heel wat uurtjes in de bieb (die hier 24/7 open is) doorgebracht. De lessen gaan hier eigenlijk op dezelfde manier als op de USBO met kleine groepjes in interactieve werkgroepen waarbij veel gediscussieerd wordt. Een groot voordeel is dat bijna al mijn docenten niet in Tsjechië geboren zijn en dus erg goed Engels spreken (in een stad waar bijna niemand Engels spreekt, best een verassing). Tot nu toe bevallen mijn vakken heel goed en zijn vooral de vakken over Joegoslavië en een vak over de EU buitenlandse politiek richting Oost-Europa en Rusland enorm interessant. Bij een ander vak, Euroscepticism, heb ik me erg verbaasd over het aantal Amerikanen en Japanners dat dit vak volgt zonder enige voorkennis over de EU. Vragen als ‘Wacht even, er bestaat een Europees parlement?’ en ‘Maakt de EU dan echt wetten, die in landen van kracht zijn?’ zorgen ervoor dat ik me niet echt zorgen maak of ik dat vak wel ga halen.

Naast het studeren is er in de avonden en de weekenden genoeg te doen hier en begin ik de Tsjechische cultuur ook steeds beter te begrijpen. Zo heb ik al verschillend typisch Tsjechisch eten geproefd en weet ik nu dat je een maaltijd pas Tsjechisch kan noemen als het verdrinkt in een romige saus en geen groenten bevat. Daarnaast is het favoriete accessoire van de Tsjech zijn plastic tas en hoor je er niet echt bij als je Engels kan praten dus dat doe je als Tsjech vooral niet. Het favoriete tijdverdrijf van de Tsjech is natuurlijk bier drinken in een kroeg waar je met een gerust hart je sigaretten kunt roken (ik was vergeten hoe vervelend het is als al je kleren naar rook stinken…). Maar hetgene wat alle Tsjechen zelf toch wel als het meest Tsjechisch zien is dat ze in de weekenden massaal de stad verlaten en de natuur in trekken om te gaan, skiën, wandelen of hiken. En om me dan ook echt helemaal Tsjechisch te voelen vertrok ik afgelopen vrijdag naar Mala Moravka, een klein dorpje in de bergen bij de Poolse grens voor een teambuilding weekend bij de één na hoogste berg van Tsjechië, mount Praded (1492 meter hoog).

Omdat ik op vrijdagochtend nog een les had, kon ik helaas niet met de groep meereizen en gingen Angelica uit Mexico en ik met z’n tweeën met de bus ’s middags. Het mag een wonder heten dat we op de goede plek aankwamen, want drie uur reizen met twee overstappen in bussen waar bushaltes niet omgeroepen werden, was een avontuur dat we met veel handgebaren en gebroken Engels overleefden. De vrijdag begon met het leren kennen van elkaar door middel van allerlei teambuilding activiteiten en opdrachten, zoals bijvoorbeeld het bouwen van een toren van spaghetti en spekjes (kwamen de USBO trainingen toch nog een keer van pas). Daarna konden we het zwembad (en de jacuzzi) van het naastgelegen hotel gebruiken! Op zaterdag was het tijd voor de grote hiking trip. Met een bus gingen we naar een hoger gelegen gedeelte van de berg waarvandaan we naar de top van de berg Praded zijn gelopen. Ik moet toegeven dat ik nog nooit op wintersport ben geweest of op een berg in de winter en ik vond de hoeveelheid sneeuw dan ook erg indrukwekkend.

Het wandelen duurde ongeveer 3 uur en het uitzicht en de omgeving waren echt prachtig. Nog leuker was het dat er een aantal Mexicanen en zuid-Europeanen mee waren die nog nooit in hun leven echte sneeuw hadden gezien, met als gevolg dat we heel veel sneeuwbal gevechten gehouden hebben en sneeuwengeltjes maakten. ’s Avonds was het nog tijd voor een pubquiz (die mijn team natuurlijk won ;) ) en een feestje in de bar van het hotel.

Vanochtend stonden we helaas alweer om 7 uur op en na de laatste activiteiten en feedback sessies, gingen we met een lunchpakketje de bus in naar Brno, dit keer gelukkig een directe bus en iedereen gebruikte de 3.5 uur dan ook om even wat slaap in te halen. Uitgeput en zonder stem ben ik nu weer op m’n kamer en kan ik zeggen dat ik ook Tsjechische gewoontes heb gevonden die me wel goed bevallen!

Een week in Brno!

Het is alweer meer dan een week geleden dat ik in Brno nog wat onwennig mijn nieuwe kamer betrok. Inmiddels een 8daagse introductieweek later voelt het al steeds meer als thuis. De introductieweek van mijn universiteit begon vorige week zondag met een city game. Waar mijn eerste twee dagen in Brno het prachtig zonnig weer was, was het weer zondagochtend compleet omgeslagen en was er een heuse sneeuwstorm. De city game viel daarom wat in het water, de opdrachten uitvoeren in de sneeuw was niet helemaal ons ding.

De rest van de week was het tijd voor allerlei introductie activiteiten, zo was er een algehele introductie, een faculteitsintroductie, een training voor alle systemen die de universiteit gebruikt, een middag om ‘school’foto’s te maken en een abonnement voor het openbaar vervoer te kopen, een cursus Tsjechisch en een veiligheidsintroductie. Dat laatste hield in dat er gedemonstreerd werd hoe de brandblusser werkt verteld werd dat je áltijd 112 moet bellen (andere telefoonnummers hebben geen mensen die Engels kunnen) en dat werd uitgelegd dat mocht je nergens anders heen kunnen door brand je op het balkon moet gaan staan. Ook kregen we een uitleg van de politie met een opsomming van hoe lang je in Tsjechië de gevangenis in moet voor verschillende vergrijpen. Een verhaal wat de politieman afsloot met: ‘En let op, vaak wordt door voorbijgangers de politie gebeld, we zijn het uit de communistische tijd nog niet verleerd elkaar te verlinken’.

Naast de inhoudelijke introductie waren er elke dag ook nog allerlei sociale activiteiten, een biertour, International dinner (ik heb zowaar zelf hutspot gemaakt), een filmavond en verschillende feestjes. Met als gevolg dat ik het nachtnet van de trams en bussen hier al flink begin te begrijpen en ik bijna gewend ben aan het drinken van 0.5 liters bier in plaats van een normaal Nederlands glas. Dit weekend sloten we de introductie af met twee excursies, gisteren bezochten we de plaatselijke bierbrouwerij van Starobrno en vandaag bezochten we het kasteel dat boven de stad uittorent: Špilberk.

In Brno zijn 5 universiteiten, mijn universiteit is Masaryk University en is met meer dan 40.000 studenten de tweede universiteit van heel Tsjechië, vernoemd naar Tomáš Garrigue Masaryk de allereerste president Tsjecho-Slowakije. Dit semester zijn er hier alleen al meer dan 350 internationale studenten (waarvan ik de enige Nederlandse ben), tel daar de internationale studenten op die sinds september een heel jaar blijven en de internationale studenten van de andere universiteiten en je komt op een aantal van een paar duizend internationale studenten! Ik ken nog lang niet iedereen en blijf elke dag nog nieuwe mensen ontmoeten en er wordt ongelooflijk veel georganiseerd voor ons. Wat dan wel een wonder mag heten is dat ik tot nu toe de enige Nederlandse ben.

Iedereen die zich nu afvraagt: Tessa, je ging toch naar Brno om te studeren? Hoe zijn de vakken? Is het moeilijk? Hoe zijn de colleges? Moet ik nog even teleurstellen. Mijn vakken beginnen vanaf morgen pas en ze hedden hier dus een hele week vrijgemaakt voor introductie activiteiten. Als alles goed gaat zal ik dit semester 6 vakken volgen bij het politicologie departement, voornamelijk vakken gericht op de Europese Unie en de ontwikkelen van centraal en oost Europa. Morgen begin ik meteen met 3 vakken: EU elections and public opinion, Czech Politics en Dissolution of Yugoslavia. Ik heb er in ieder geval heel veel zin in!

Liefs! Tessa

Dag Nederland, Hallo Tsjechië!

Voor iedereen die ik al die tijd in spanning heb gehouden met de vraag: wel of geen blog? Hier is ie dan toch, ik zal proberen regelmatig iets te schrijven zodat jullie op de hoogte kunnen blijven van mijn belevenissen hier!

Gisterochtend 4.30, de wekker gaat! Waar ik normaal een hekel heb aan vroeg opstaan, kostte het nu geen moeite om mijn bed uit te komen. Eindelijk op weg naar Brno. Al bijna een jaar wist ik dat ik deze komende maanden in Brno door zou brengen en na bijna een maand vol met afscheidsetentjes, -borrels, -feestjes en heel veel knuffels had ik ook wel zin om te vertrekken!

Op het vliegveld geen dramatische taferelen (behalve dan dat de rits van mijn laars besloot kapot te gaan bij de security check en ik al hinkelend met anderhalve laars mijn reis moest vervolgen *snif, snif*) en was ik eigenlijk heel rustig. In het vliegtuig voelde ik me toch wat minder goed, maar of dat zenuwen waren, of toch de turbulentie en vermoeidheid. Het uitzicht uit het vliegveld daarentegen was adembenemend, de hele wereld lag onder een dikke witte deken waar de zon op scheen, het leek wel een sprookje. Helaas bij aankomst gaf de snijdende koude wind gauw aan dat het toch de echte wereld was.

In de aankomsthal stond mijn tutor van de universiteit me al op te wachten. Een lief meisje die mij hielp met het kopen van de eerste buskaartjes en mij naar mijn kamer heeft gebracht. Na het uitpakken van mijn koffer en anderhalf uur proberen te verbinden met internet ben ik op zoek gegaan naar een supermarkt en verdwaalde uiteindelijk zo erg dat ik in het centrum uitkwam. Mijn eerste indruk van de stad is erg goed, er staan prachtige gebouwen, de mensen zijn aardig en overal zijn straatmuzikanten. Verder zijn er vooral ongelooflijk veel heuvels, dat maakt dat ik een prachtig uitzicht heb vanuit mijn kamer, maar ook dat ik vanaf de tram halte eerst nog een weg omhoog moet lopen naar onze dorm zo’n 50 meter hoger… ’s Avonds ben ik even de stad ingegaan met wat andere internationale studenten die al sinds september hier zitten en kwam ik erachter dat het echt waar is dat bier hier goedkoper is dan water.

Omdat ik al zo vroeg opgestaan was, vertrok ik redelijk vroeg weer naar mijn kamer en toen ik daar aankwam was mijn kamergenote net gearriveerd. Ik heb hier dus een kamergenootje, iets waar ik van te voren erg tegen op zag maar wat in Tsjechië de normaalste zaak van de wereld is, ’t is goedkoper en hartstikke gezellig toch...? Mijn kamergenootje komt uit Zuid-Korea en is voor het eerst in Europa. Omdat zij een ongelooflijke jetlag had en ik vooral heel moe was hebben we het kennismaken maar even uitgesteld tot vanochtend.

Na een hele lange nacht slaap was het vandaag dus tijd om mijn kamergenootje beter te leren kennen en zijn we samen de stad ingegaan. Op zoek naar boodschappen en vooral bestek. Het werd een lange zoektocht want zelfs plastic vorken en messen zijn hier nergens te koop. Tijdens onze zoektocht kwamen we al gauw achter onze grote overeenkomst: een intense angst voor duiven! (eindelijk iemand die mij begrijpt dat die beesten verschrikkelijk zijn). Ook is mijn kamergenootje net als ik lang (1.75 is voor Koreaanse begrippen echt een reus) maar daarmee houden de overeenkomsten wel op. Met een kopje koffie hebben we ons flink verbaast over elkaars cultuur: ‘Wat jullie eten echt voor elke maaltijd rijst?’ ‘Is het Nederland echt normaal om in een gemengd huis te wonen?’ ‘Heeft het Koreaans letters in plaats van karakters?’ Het antwoord op alle vragen is dus ja! En zo heb ik zelfs al geleerd om mijn naam in het Koreaans te schrijven (ik vrees dat ik straks beter Koreaans kan dan Tsjechisch want die taal hier is nog echt een groot raadsel).

Tessa en Ji-Su!

Morgen begint de orientation week met een city game en maandag echt met alle registraties en officiële zaken. Ik ben heel benieuwd naar hoe de universiteit gaat zijn, maar het is al heel fijn om hier even wat dagen rond te lopen voordat we echt beginnen. Tot nu toe is mijn eerste indruk heel goed en denk ik dat ik het hier best wel 5 maanden uit kan houden!

Tot snel!